Obed Kanape: ‘Een geïnformeerde en betrokken samenleving is mijn streven.’

Door Henna Guicherit

”Ik, Josafat Obed Kanape, ben op 28 september 1993 te Diitabiki aan de Ndyuka/Tapanahonyrivier geboren. Ik heb geen grenzen; mijn grenzen zijn daar waar mijn gedachten niet meer functioneren en de almachtige rechter afwezig is. Dit is mijn levensmotto.” Obed studeert Sociologie aan de Anton de Kom Universiteit en verdiept zich daarnaast ook in life coaching en audiovisuele productie. “Mijn natuurlijke gaven bewogen mij tot het uitoefenen van voordrachtskunst, poëzie, public speaking en zang. Ik laat mij leiden door openheid, verantwoording, mindfulness, eerlijkheid en vrijheid.

Bevrijding; vrijheid waarborgen en iemand of iets in staat stellen vrijheid te ervaren. Dat is het centrale begrip waarmee ik mijn marronage-verleden met mijn huidige ondernemingen en mijn toekomststreven verbind. Ik benader dit begrip als een continue proces van verbetering en vernieuwing door bestudering en beheersing van onze invloedrijke ervaringen en veranderingsprocessen.

In één van mijn gedichten verwoord ik het als volgt:

Denki na’a wan enkri spikri di wi musu fu teki,

fu temre den dobru buba fu a ten di pasa

nanga a ten di wi de ankra

na a prakseri di wi abi fu tamara.

Nadenken of gebruik maken van ons verstand is het enige handvat waarmee wij de lessen uit ons verleden en heden moeten trekken om zo ons eigen toekomstdenken te blijven vernieuwen. Mijn bevrijdingsgeschiedenis als marron instrueert mij om daden te verbinden aan mijn toekomstvisie, collectieve inspanning te blijven leveren in elke strijd tegen onrecht en onderdrukking en de volgende generatie constant te inspireren.”

“Mijn wereldbeeld is een totaal van stromen van informatie, ideeën, ervaring en belangen. Vanuit dit beeld ben ik de politiek ingegaan om te werken aan rechtvaardige instituten. De kwesties waar ik zeker voor zal pleiten zijn:

– meer betrokkenheid van de jeugd bij de beleidsontwikkeling, uitvoering en evaluatie van kwesties die hen direct aangaan zoals de drop-out problematiek, jeugdcriminaliteit en geweld tegen kinderen;

– een groter budget voor educatie, wetenschap, cultuur en kunst. Onze samenleving zal alleen voorspoedig zijn als wij in deze sectoren investeren en respect tonen en waardering hebben voor de eigen processen van leren, innovatie, kennisontwikkeling en – distributie;

– ondernemerschap en werkgelegenheid: De groei van Suriname is een weerspiegeling van de groei van haar menselijk kapitaal in capaciteit, gezondheid, denken en initiatieven. De ontwikkeling van onder andere de creatieve industrie, de niet-hout bosproducten en toerisme;

– het grondenrechtenvraagstuk van de inheemsen en tribale volken in Suriname door uitvoering van de Saamaka en Lokhono vonnissen en ratificatie van de ILO Conventie no 169.

Als politicus vind ik maatschappelijke discussie en consensus essentieel. Daarom behoren deze kernwaarden tot mijn stijl van politiekvoering om te komen tot een geïnformeerde en betrokken samenleving. Dat is mijn streven.”