Jrg 17 no 1 april 202
door Henna Guicherit
In aanloop naar de verkiezingen op 25 mei profileren wij jonge (aspirant) kandidaten van diverse politieke partijen. Jongeren behoren tot de grootste groep kiezers. Dit demografisch gegeven en de structurele ondervertegenwoordiging van vrouwen in de politiek moet politieke partijen ertoe bewegen te werken aan een betere balans in 2020. Wij spraken met Iwan Holder, Xiomara Tsai A Woen, Obed Kanape, en Rachele Giddings. Wie zijn zij, wat heeft hen bewogen, welke maatschappelijke kwesties hebben hun aandacht en wat mogen wij van hen verwachten?
Rachele Giddings is, als enig kind van haar moeder, op 1 mei 1982 in Nickerie geboren. Zij is moeder van een zoon van bijna negen en een dochter van achttien. Rachele is al twaalf jaar werkzaam op de Voorlichtings afdeling van het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen en drukdoende haar studie Mode Creatie en Commercie aan de Leraren Opleiding Beroepsonderwijs af te ronden. Als voorzitter van de NPS Jongerenraad is zij bekend met de problemen en behoeften van jongeren. “Ik heb een open oor voor jongeren die in problemen geraken in hun huissituatie of op school. Ook sta ik jongeren bij die gepest worden. Als voorzitter van de Jongerenraad is mijn missie om drop outs en zij die zelfstandig een beroep willen uitoefenen, te trainen. Zo heb ik de afgelopen drie jaren training gegeven op het gebied van catering, cocktails en mocktail, film en fotografie, tassen maken en tai angisa. De Jongerenraad heeft de afgelopen jaren meer dan vierhonderd jongeren getraind. Mijn missie is ook om in de verschillende buurten jonge vrouwen en mannen te motiveren voor een technisch beroep te kiezen, vandaar mijn drive om een impuls te geven aan het lbo-onderwijs. Jongeren moeten het slagen voor het lbo niet als een schande zien, maar juist als een motivatie om heel vroeg zelfstandig te kunnen zijn. Ik zou graag willen dat leerlingen die niet met dit onderwijs mee kunnen, bij de Stichting Arbeidsmobilisatie en Ontwikkeling (SAO) een kortere vak training volgen, waardoor er een doorstroom komt binnen dit onderwijs systeem. Natuurlijk moet er afstemming gepleegd worden met het bedrijfsleven zodat zij ter afronding van hun training stage kunnen lopen. Dus, onderwijs en jong ondernemerschap hebben mijn bijzondere aandacht.”
“Verder pleit ik voor een jaarlijkse beroependag vanaf het basisonderwijs, zodat leerlingen al op jonge leeftijd geprikkeld worden en later makkelijker keuzes kunnen maken. Jongeren moeten vroeg bewust gemaakt worden dat zelfondernemerschap de basis is voor ontwikkeling. Als je zelf je onderneming kan starten en gelukkig bent met wat je doet, zal je zeker succes boeken.”
“Ik had niet gedacht de politiek in te zullen stappen. Maar, op een dag kreeg ik een telefoontje; Rachele heb je ambities om lid te worden van de NPS Jongerenraad? Mijn opa, die mijn guru is, zei, als jij je er lekker in voelt ga en wees die verandering die moet komen. Vanaf mijn toetreding heb ik de gelegenheid gehad te groeien. Ik heb meegelopen met ouderen die mij kneepjes hebben bijgeleerd. Het is belangrijk dat wij jonge integere politici hebben. Ik wil het verschil zijn en bewijzen dat politiek niet is jezelf verrijken en niet omkijken naar anderen. Politiek is samenwerken aan de ontwikkeling van iedereen. Mijn motivatie om in de politiek te stappen is ingegeven door het sociaal werk dat gedaan moet worden. De komende jaren ga ik als jonge integere politica die weet wat ze wil, verandering brengen voor jongeren. Wij moeten nu het positieve zaaien zodat wij het beste uit onze jongeren kunnen oogsten.”