Marjorie Mamooi: ‘Marowijne heeft een middelbare school nodig.’

Jrg 17 no 2 mei 2020

In aanloop naar de verkiezingen op 25 mei profileren wij jonge kandidaten van diverse politieke partijen. Jongeren behoren tot de grootste groep kiezers. Dit demografisch gegeven en de structurele ondervertegenwoordiging van vrouwen in de politiek moet politieke partijen ertoe bewegen te werken aan een betere balans in 2020. Wij spraken met Curtis Hofwijks, Marjorie Mamooi, Vergillio Rebin en Anushka Gopalrai. Wie zijn zij, wat heeft hen bewogen, welke maatschappelijke kwesties hebben hun aandacht en wat mogen wij van hen verwachten?

door Henna Guicherit

Marjorie Mamooi zag op 16 oktober 1977 het levenslicht in Paramaribo. Zij is de oudste uit een eenoudergezin van vier kinderen. In 2000 behaalde zij haar havodiploma. “Het was niet gemakkelijk voor mij op de middelbare school omdat mijn moeder alleen voor de kosten moest opdraaien. Maar, door mijn doorzettingsvermogen is het mij gelukt. Ik wou graag verder studeren maar ik was genoodzaakt te werken en terug te keren naar Moengo. Na het Havo te hebben afgerond, heb ik gesolliciteerd bij diverse instellingen en kwam in aanmerking voor een baan bij het ministerie van Regionale Ontwikkeling. Vanaf 2003 ben ik werkzaam op het Districtscommissariaat Zuidwest in Moengo. In 2015 heb ik de mbo- opleiding van het Instituut Bestuursambtenaren Suriname (IBAS) afgerond en ben nu Adjunct Districtssecretaris.”

Marjorie is in de politiek gestapt omdat zij iets wil betekenen voor haar mensen en voor ons land. “In het jaar 2007 heb ik de stap genomen en mij aangesloten bij de BEP. Ik heb een bewuste keuze gemaakt omdat ik als ambtenaar heb meegewerkt aan een aantal duurzame ontwikkelingsprojecten die door de BEP zijn uitgevoerd in district Marowijne.” Zij kan zich terug vinden in de visie van deze partij en die visie wil zij helpen uitdragen.

De maatschappelijke kwesties die haar bijzondere aandacht hebben, zijn het bouwen van een middelbaar scholencomplex in Marowijne en eenmaal vierentwintig uur elektriciteit voor de binnenlandbewoners. “Na de VOJ-school zijn de kinderen van het district voor verder onderwijs genoodzaakt naar Paramaribo te gaan. Dit is niet gemakkelijk voor ouders die weinig inkomen hebben. Degenen van het district die verder willen studeren maar het leven van Paramaribo niet aankunnen, moeten om vier uur in de ochtend ready staan om te vertrekken naar het district Commewijne om onderwijs te volgen. Zij komen pas in de middaguren thuis aan en hebben daardoor weinig tijd om hun schoolwerk te doen. Dit kan het leerproces negatief beïnvloeden. Marowijne heeft een middelbare school nodig. Onderwijs is de sleutel tot ontwikkeling en daar gaat de BEP voor. In Marowijne hebben de meeste dorpen voor maar enkele uren per dag stroom. Er zijn generatoren die van zes tot elf uur ’s avonds draaien om diesel te besparen. De dorpen krijgen onvoldoende brandstof om de generatoren de hele dag draaiende te houden. Elektriciteit is één van de factoren om de ontwikkeling op gang te brengen.”

Marjorie zegt dat wij in de komende jaren op politiek gebied veel van haar mogen verwachten. En wanneer jij voor de juiste partij hebt gekozen om de belangen van mensen onder de aandacht te brengen, mag je niet stil blijven zitten. “ Ik ben als DNA kandidaat naar voren geschoven door de structuren van de BEP in Moengo en omgeving. Mag de BEP het volle mandaat krijgen van het volk dan zullen wij met ons allen binnen de partij gezamenlijk werken aan de ontwikkeling van land en volk.”