Jrg 16 no 12 maart 2020
door Carla Bakboord
In aanloop naar de verkiezingen op 25 mei profileren wij jonge (aspirant) kandidaten van diverse politieke partijen. Jongeren behoren tot de grootste groep kiezers. Dit demografisch gegeven en de struct
urele ondervertegenwoordiging van vrouwen in de politiek moet politieke partijen ertoe bewegen te werken aan een betere balans in 2020. Wij spraken met Rodney Cairo, Serena Essed, Enrique Dipotiko en Chandenie Girjasing. Wie zijn zij, wat heeft hen bewogen, welke maatschappelijke kwesties hebben hun aandacht en wat mogen wij van hen verwachten?
Rodney Cairo is drieëndertigjaar en vader van een dochter en zoon. Hij komt uit een gezin van tien kinderen. De jongste, zijn zusje, is overleden. Hij volgde de Avond Middelbare Technische School en is momenteel bezig met een nieuwe studie. “Ik heb een militaire achtergrond en heb de commando-opleiding met vlag en wimpel gehaald. Meer dan tweehonderd mannen deden mee en zevenendertig haalden de eindstreep. Ik bezit momenteel de rang van korporaal. Op 27 augustus 2010 heb ik het Justice Bewaking en Beveiligingsbedrijf opgericht en probeer het zo goed als mogelijk draaiende te houden. Op mijn vijftiende ben ik uit huis gegaan. Ik zei tegen mijn vader dat ik op vakantie ga. Ik ben nooit meer naar huis teruggekeerd.”
Rodney zichzelf grootgebracht zonder vader en moeder. Hij leerde zelf wat goed en slecht is. Ondanks dat zijn vader het goed had, keerde hij niet meer terug naar huis. “In het begin ging het moeilijk, maar later lukte het me wel. Ik vond werk in een elektrobedrijf. Toen ik zelfstandig kon werken, startte ik voor mijzelf tot heden. Na jarenlange teleurstelling zag ik hoe het Surinaamse volk keer op keer wordt misleid door de oude politieke partijen. Daarom verloor ik alle vertrouwen in hen. De enige manier om echt verandering te kunnen brengen is dan om zelf te gaan bemoeien met de politiek. De jonge Surinaamse generatie is volgens mijn visie toe aan nieuwe moderne leiders die de behoeften van onze jonge bevolking kunnen begrijpen. Mijn politieke aspiraties zijn aangewakkerd toen ik over STREI hoorde. De boodschap die zij uitdroegen kwam overeen met de wens die ik al lange tijd heb voor Suriname. Zoals de boodschap van bestrijding van corruptie en het terughalen van alle gestolen gelden. Ik sloot mij toen aan bij STREI.
Vrijwel alle sectoren die nu zo afgebroken zijn, verdienen het om meer dan ooit weer opgebouwd te worden zoals onderwijs en gezondheidszorg. Ook sociale problemen, de onveiligheid, de slechte financiële situatie en de hoge prijzen in de winkels hebben mijn aandacht. De ellende die door deze afbraak van sectoren wordt veroorzaakt gaat mij aan het hart. Onze jeugd moet weer een goede toekomst tegemoetzien.
Ik zal me inzetten voor een beter Suriname en daarbij denk ik aan de ouderen die het zo zwaar hebben met hun AOV die steeds minder waard is. Het verval van normen en waarden, bij vooral kinderen, moet gestopt worden. Ik zal de belangen van de manschappen in het leger verdedigen die nu monddood worden gemaakt door rancune en onderdrukking en worden afgeperst. Ook zal ik mij blijven verdedigen in de rechtszaak die ik tegen de minister van Defensie heb aangespannen tegen de valse beschuldiging dat ik een coup wilde plegen. Als ik moet strijden tot mijn laatste adem voor het leger en voor het volk, dan zal dat het zijn.”
Women's Rights Centre Suriname 