Jrg 12 no 8 november 2015
door Carla Bakboord
Er zijn van die dagen dat je het extra gehad hebt met mensen die kinderen seksueel misbruiken. En dat die dan ook niet eens bestraft worden. Omdat zij beschermd worden door familieleden, politieambtenaren, dorpshoofden, vrienden, leerkrachten of buren. Velen lappen regels aan hun laars en laten de slachtoffers aan hun lot over. Wat een ellende, het lijkt wel een heftig complot tegen kinderen. Hulpverleners stuiten op dit soort machtsstructuren en blinde muren waar zij niet doorheen komen. Zij raken getraumatiseerd en gedemotiveerd. We mogen dit niet pikken.
Het wordt tijd dat het Anansi-Kinder-Team (A- Kinder -Team) geïnstalleerd wordt. In Genderoptiek heb ik al eens het idee geopperd voor het opzetten van een dergelijke eenheid binnen de politie, die alle bevoegdheden heeft om direct uit te rukken en op te treden tegen plegers van kindergeweld, waaronder ook seksueel misbruik. Net als het team dat direct uitrukt bij roofovervallen of andere zware delicten. Geen omwegen, geen bureaucratische rompslomp, maar direct optreden. Dit is wat we nodig hebben om geweld tegen kinderen te voorkomen en te stoppen. U kent allen Anansi wel. De bekende mythische spin uit volksverhalen uit West-Afrika en de Caraïben. Kenmerkend voor de Anansi-verhalen is dat Anansi zijn tegenstanders steeds te slim af is. Zo zal het A-Kinder -Team zijn tegenstanders, alle plegers van kindermisbruik, telkens weer te slim af zijn door kordaat op te treden. Ongeacht hun sociaal-maatschappelijke en politieke positie.
Er zijn diverse vormen van kindermisbruik, zoals verwaarlozing, fysiek, geestelijk en seksueel geweld. Kinderen zijn vanwege hun afhankelijkheid zeer kwetsbaar voor alle vormen van geweld. Heel veel kinderen worden thuis als slaaf gebruikt, krijgen weinig of niets te eten, worden door ooms, vaders, stiefvaders, broers en huisvrienden seksueel misbruikt. Ik sprak een paar weken geleden met een journalist over het misbruik van jongens. Hij dacht dat het alleen om homoseksuele mannelijke plegers ging. Plegers van seksueel misbruik van kinderen zijn echter niet per definitie hetero- of homoseksueel. Het zijn voornamelijk mensen die in machtsposities verkeren en kwetsbare groepen benaderen om hun wellust te kunnen botvieren. En ik zal u laten zien hoe kwetsbaar kinderen zijn en hoe gender een rol speelt in de kwetsbaarheid van jongetjes als het gaat om seksueel misbruik.
Seksueel misbruik van jongens
Velen onder u hebben vast wel eens gehoord van gender gebaseerd geweld. Gender verwijst in deze context naar geweld dat gebaseerd is op de verschillende rollen die jongens en meisjes worden aangeleerd en welke normen en waarden wij als samenleving daaraan hechten. Die verschillen zijn niet neutraal. Zowel jongens als meisjes leren dat hun partner van het tegenovergestelde geslacht moet zijn en dat meisjes ondergeschikt zijn aan jongens en mannen. Ook de waarden die mannen eigendomsrechten geven over meisjes en vrouwen en de acceptatie dat geweld een middel is om kinderen dingen af of aan te leren, maken hen kwetsbaar voor geweld. Meisjes kunnen worden gestraft voor het schaden van de familie eer, voor eigenzinnigheid of zich niet te gedragen conform hun gender rol. Zij worden ook geïntimideerd om zo gehoorzaamheid af te dwingen en om als afschrikwekkend voorbeeld te dienen voor andere meisjes. Jongens leren dat zij stoer moeten doen en zich vooral niet als een meisje of “homo” behoren te gedragen. Want dergelijk gedrag wordt afgestraft. Zij worden immers geïntimideerd wanneer zij zich niet conform hun mannelijke gender rol gedragen. Hierdoor zullen zij alles doen om niet als homo of meisje te worden bestempeld. Jongens ervaren het als een aantasting van hun mannelijkheid. Onderzoek wijst uit dat jongens voortdurend met anti-homo gedrag worden opgevoed. En dit weerspiegelt zich in de samenleving in het machogedrag van jongens. Conformeren zij zich niet aan dit gedrag, dan worden zij uitgemaakt voor homo of meisje. En dit heeft voor jongens een negatieve gevoelswaarde. En wat heeft dit te maken met de kwetsbaarheid voor seksueel misbruik van jongens?
Zwijgen
In mijn gesprek met mijn collega journalist vertelde ik hem dat jongens vaak bewust als slachtoffer worden uitgekozen door mannen voor seksueel misbruik. Jongens zullen immers vanwege hun macho genderrol, niet zo snel durven te praten over hun misbruik. Ik wil niet zeggen dat meisjes er makkelijker over praten. Beide seksen gaan door een hel van schaamte en schande. Bovenop die ellende ervaren jongens het als extra stress. Van jongens wordt toch verwacht dat zij weerstand kunnen bieden? Dat seks met een man je in een rol van een meisje of homo plaatst. Verkrachters weten dat. Die weten dat jongens nog eerder zullen zwijgen dan meisjes. Verkrachters denken dat het daarom veiliger voor hen is om jongens te misbruiken. Wat ook nog verwarrend is voor slachtoffers van seksueel misbruik, is dat het lichaam reageert op die seksuele prikkels. Ook al wil het slachtoffer niet, het lichaam krijgt toch een orgasme. Verkrachters, advocaten, politie, familieleden zeg de samenleving gebruiken dit tegen hen. U begrijpt dat kinderen en in dit geval jongens bang zijn om te spreken. Want de samenleving zegt maar vaak genoeg dat de kinderen er toch zelf van genoten hebben? En voor jongens is het een extra schande. Bovendien staan heel veel mensen er niet bij stil dat jongens überhaupt verkracht kunnen worden. Vanwege hun opvattingen over het machogedrag van jongens zien zij vaak niet in dat ook jongens kwetsbaar zijn. Mijn collega journalist die dacht dat alle plegers van seksueel misbruik van jongens homoseksuele mannen zijn vergist zich. Het gaat om voornamelijk mannen of ze nu hetero zijn of niet die er niet voor schromen misbruik te maken van hun machtspositie. Er zijn ook enkele vrouwen die kinderen misbruiken of medeplichtig zijn aan dit misbruik. Hoe banger de verkrachters zijn verlinkt te worden, hoe meer zij de meest kwetsbaren onder ons zullen misbruiken. En dat zijn kinderen. Dus ook jongens. We moeten dit gender gebaseerd geweld met ons allen stoppen en onze kinderen beschermen. Leer dus kinderen voor zichzelf op te komen. Leer hen dat het okay is te praten over onaangename gebeurtenissen die hen zijn overkomen. En met slimmigheid van het Anansi-Kinder -Team stoppen we samen het kindermisbruik. Niet morgen, maar nu, direct vandaag!
Women's Rights Centre Suriname 