Hij en zij; over vrouwen, gender en verkiezingen

Jrg 11 no 7 oktober 2014

door Henna Guicherit

Hij, die het zoet van de macht heeft geproefd kan er geen genoeg van krijgen. Dat blijkt des te meer wanneer de verkiezingen in zicht zijn. Hij wil de macht niet delen met de andere sekse. Hij bidt de schepper alleen hem Cetabever met eeuwige kleefkracht te geven. Hij werkt met ongekende voortvarendheid aan zijn terugkeer of debuut in 2015. Desnoods onder de politieke vlag van de tegenstander. Voert de frequentie op van de meet the people shows waarvoor Romeo Bravo, met een volle bak in het Kamperveen stadion, het startsein gaf. En terwijl de overheidsvoorlichting verwordt tot een partijpolitiek strijdtoneel, doet hij ons geloven dat zijn kernen qua aantal en ledental blijven groeien. Zijn politiek gokgehalte is mogelijk gevoed door het toenemend aantal casino’s. De politieke roulette tafel levert maar één winnaar op. Hij wedt bij iedere ronde op een vorstelijke zetel met voordelen voor hem, zijn familie, vrienden en hun nageslacht. Wat hij voor het volk gaat doen, stelt hij niet op de eerste plaats en in het ergste geval ook helemaal niet aan de orde. Doel is immers die felbegeerde zetel in “zijn nationaal belang”. Met fabelprognoses en schaamteloze liefdesverklaringen levert hij zelf het bewijs van zijn ernstig gebrek aan analytisch vermogen, ontwikkelingsvisie en standvastigheid. Over inzicht, visie en creativiteit om een noodzakelijke paradigm shift te maken in politiek en politiekvoering praat ik niet eens. Want zijn oude patriarchale politiek voert nog altijd hoogtij met patronage, seksisme en nepotisme in het vaandel. Het is daarom niet verwonderlijk dat hij zich niet inzet om meer vrouwen te mobiliseren zich verkiesbaar te stellen en collega’s te bewegen evenveel vrouwen als mannen kandidaat te stellen. Gendergelijkheid is niet zijn issue en helemaal niet aan de vooravond van de verkiezingen. Hij kan er slechts lippendiensten aan bewijzen als het zijn persoonlijk belang dient. Ik prijs mij gelukkig met – en richt mijn blikken op die mannelijke feministen onder onze politici; nu nog wel een minderheid.

Zij, vrouw en feminist, aanschouwt deze povere politieke vertoning en stelt terecht dat mannen niet het monopolie kunnen hebben over het politieke domein. Mannen kunnen niet over haar behoeften en belangen beslissen, zeker niet over haar strategische behoeften die gericht zijn op gendergelijkheid. Ook zij heeft recht te kiezen maar vooral ook gekozen te worden. De beleving van dit recht is haar niet in de schoot geworpen. Daar is veel strijd voor geleverd. Die strijd moet zij nu consequent voortzetten anders gaat zij met al haar seksegenoten terug naar af. Daarom moet zij haar strategie hebben uitgestippeld en haar actieplan voor de periode voor, tijdens en na de verkiezingen consequent uitvoeren. De verkiezingen zijn voor haar geen doel maar middel. Want als volksvertegenwoordiger zal zij, evenals onze mannelijke feministische politici, vanuit een genderperspectief werken aan beleid en besluitvorming volgens de democratische principes van goed bestuur, naleving van mensenrechten en gendergelijkheid.

Sisa, wil jij ressort, DR of DNA lid worden? Als blijkt dat eigen belang en gewin jouw drijfveer is, dan kunnen wij met jou niet verder in zee. Als jij in de voetsporen wil treden van mannelijke politici zoals in dit artikel beschreven, zullen wij niemand bewegen voor jou te lobbyen, laat staan op jou te stemmen. Net zo min als voor die mannen die ook uit zijn op eigen gewin. Omdat jullie de paradigm shift naar goed bestuur niet kunnen maken. Maar, zul je zeggen, er moeten toch meer vrouwen in politiek en besluitvorming komen. Ja, daar pleiten wij altijd voor. Maar dan wel vrouwen die in staat zijn hun persoonlijke en enge groepsbelangen op zij te zetten voor het nationaal belang. Vrouwen, die de belangen van vrouwen en kinderen telkens op de politieke agenda plaatsen en die vanuit de optiek van vrouwen en kinderen benaderen. En daarbij ook rekening houden met de belangen van jongens en mannen. Vrouwen die in dialoog blijven met hun achterban en weten hoe de politieke agenda mede te bepalen. Die op de barricades staan in de strijd tegen onrecht, genderongelijkheid en corruptie. Die in de bres springen voor mensen wiens mensenrechten worden geschonden. Die niet slaafs doen wat de partijtop hen opdraagt onder het mom van partijdiscipline. Die afdoen met patronage en die de strijd in hun partij aangaan voor evenveel vrouwen als mannen op de kandidatenlijsten. Vrouwen die obstakels binnen en buiten hun partij overwinnen en niet wachten op goedkeuring van partijbonzen zich te profileren. Sisa, als wij niet weten waar jij je aan committeert, wat jouw visie is over brandende vraagstukken, jij je niet profileert, hoe moeten wij dan op jou stemmen? Sisa, please give us a reason to vote for you!