Nèèèks no fout?

Jrg 10 no 7 oktober 2013
 Henna Guicherit

“Nèèèks no fout”is een leuze die wij met een zekere regelmaat horen. Mij klinkt het echt niet als muziek in de oren. Kort en krachtig wordt ons immers voorgehouden dat niets fout is. Dit in navolging van de hoogste gezagsdrager die deze slagzin jaren geleden heeft gelanceerd en periodiek van stal haalt. Volwassen burgers, populistische politici en jongeren praten hem graag klakkeloos na. Zij zijn zich kennelijk niet bewust van de betekenis en nog minder van het onvermijdelijk gevolg van deze pertinente bewering.

“Follow the leader” is hun motto. Als niets fout is, dan is de logische gevolgtrekking dat alles goed is. Het heeft er veel van dat men ons dit al scanderend wil doen geloven. Maar in onze samenleving schort het aan de “rule of law”. Want in de praktijk blijkt niet een ieder ondergeschikt aan – en gelijk te zijn voor de wet. In een democratische rechtstaat zou dat wel het geval moeten zijn of zouden wij ons op zijn minst daarvoor moeten inspannen. Met “nèèèks no fout” krijgt dit principe een lelijke deuk. Daarom is het zaak deze hersenkronkel aan de orde te stellen. De groten (bigi dagu) blijken telkens weer vrijuit te gaan. Ook wanneer hun criminele en corrupte daden publiek geheim zijn, blijven onderzoek en vervolging uit. De halskettingdief daarentegen wordt wel voor de rechter gesleept en veroordeeld tot anderhalf jaar brommen. Dus “nèèèks van wie no fout”? Die argeloze papegaaien beseffen niet dat zij morgen wél in de bak kunnen belanden.

Ik wens al onze onderwijsgevenden aan het begin van dit nieuwe schooljaar veel wijsheid en moed toe. En spreek de hoop uit dat zij desondanks voldoende geïnspireerd zullen zijn. Dat zij gedurende het beperkt aantal effectieve lesuren regelmatig op een interactieve manier met hun pupillen aandacht besteden aan belangrijke waarden zoals:

respect voor je medemens;
hun rechten en vrijheden;
respect voor wet en recht; en
de gedragsverplichtingen die hieruit voortvloeien zoals:
gij zult niet stelen;
gij zult niet begeren dat van uw naaste is; en
gij zult geen valse getuigenis afleggen.

Wie deze normen overschrijdt is strafbaar. Indien straf uitblijft, wordt niet en geen vervangen door wel. Dit is het grote gevaar van “nèèèks no fout”

Socialisatie
In alle hoeken en gaten van deze aardbol wordt sinds mensenheugenis benadrukt dat moeders, vaders, verzorgers en opvoeders de verplichting hebben hun kinderen te socialiseren. Hen zodanig te onderwijzen en te vormen dat zij als fatsoenlijke burgers opgroeien en door het leven gaan. Dat zij vooral wet en recht respecteren. Dat zij onze gemeenschappelijke waarden en normen hooghouden. Dat zij beseffen dat waarden de richtlijnen zijn voor hun gedrag. Dat normen gedragsverplichtingen c.q. geboden en verboden zijn en dat hen bij overschrijding een sanctie te wachten staat. Ongeacht tot welke samenleving en cultuur een nieuwbakken burger behoort, hij krijgt dit al met de paplepel ingeprent. Mijn moeder heeft ons, zo jong als wij waren, thuis altijd voorgehouden dat mochten wij een overtreding begaan zij niet zou schromen ons zelf naar de politie te brengen. Met andere woorden als je fout bent dan hoef je bij mij geen bescherming te zoeken. Je moet instaan voor de gevolgen van jouw daden. Zij die, gezien de hoge functie die zij bekleden, als voorbeeldfiguren zouden moeten worden beschouwd geven niet thuis. Wat blijkt? Zodra iemand uit hun machtige en invloedrijke clan wordt beschuldigd van een strafbaar feit komen ze uit de kast en schreeuwen in koor “nèèèks no fout”.

Goed en fout
Weet hebben van het verschil tussen goed en fout is een must om in een geordende democratische rechtstaat te functioneren. Net zoals het een must is dat zij die strafbare feiten plegen daarvoor worden vervolgd en gestraft. En dat hun overtreding van de normen niet wordt gebagatelliseerd. Als iemand in overtreding is, een ernstig strafbaar feit heeft gepleegd, corrupt is geweest dan valt dat niet goed te praten. Men kan het niet onder de tafel schuiven en ook niet goedkoop in de schoenen wrijven van degene de je gemakshalve kwalificeert als opposant, redi musu of erger nog vijand van het volk. Dan kom je aan de verstandelijke vermogens van dit volk. Op 16 september luisterde ik naar een interview met parlementariër Rashied Doekhi op Rasonic TV over het scenario rond de aanhouding van de zoon van de president. En ja hoor, “Dino is nóóit schuldig. Men heeft de wet niet gebruikt men heeft macht gebruikt”, aldus Doekhi, lid van onze wetgevende macht. Hij staat er niet bij stil dat die vlieger“nèèèks no fout” niet overal op gaat. Als schuldigen voor de aanhouding voerde hij politieke leiders en redi musu op met veel boter op hun kop. En wat als een goede dag blijkt dat Dino wel schuldig is? Hoe zal men dat rijmen met de populaire leuze? Dat hij dan toch niet fout is want, “nèèèks no fout”?

Ik heb me laatst echt geamuseerd met de president van de Bolivariaanse Republiek Venezuela. Ook hij wreef de politieke oppositie in zijn land de schuld in de schoenen en wel van het maandenlange tekort aan toiletpapier. Ik had er niet eerder bij stilgestaan dat toiletpapier kan worden gezien als een effectief middel in de politieke strijd. Dat inspelen op de nood van het volk voor toiletpapier een beleidsaangelegenheid is, daar moet deze president zich maar eens over buigen. Net zoals al die papegaaien zich acuut en heel serieus moeten gaan buigen over wat goed en wat fout is. Want als we goed en fout niet kunnen onderscheiden dan stevenen we met zijn allen richting een ramp van grote maatschappelijke omvang. Er staat ons in SU maar een ding te doen; dray anu pari boto, en gauw!

Een gender app
Heeft u een iPhone of iPad en bent u regelmatig op zoek naar actuele gender relevante data? Dan adviseer ik u de World Bank Gender DataFinder gratis te downloaden. U hebt dan toegang tot recente data van meer dan 200 indicatoren en landen en regionale / inkomens groepen. U kunt data opzoeken naar land, topic, of indicator, en het resultaat kan worden weergegeven in tabellen, grafieken of kaarten die u per e-mail, Facebook en Twitter kan delen. Gelukkig zijn naar gender uitgesplitste data van Suriname ook in dit bestand opgenomen zei het niet van alle indicatoren.