Acuut noodbeleid vereist om moedersterfte een halt toe te roepen!

Jrg 18 no 8 november 2021

Tekst Henna Guicherit

Beeld The Rising Nepal

Het voortbestaan van onze samenleving is afhankelijk van vrouwen die kinderen baren. Daarom is het de plicht van de staat de belemmeringen die vrouwen ondervinden voor toegang tot gezondheidszorg weg te werken. Voor alle moeders en baby’s is een veilige zwangerschap en bevalling een must. Het is intriest dat negentien zwangere vrouwen dit jaar al het leven hebben gelaten als gevolg van het Covid-19 virus. Het reeds hoge moedersterftecijfer heeft nu een onverwachte piek (dertig) bereikt. En als er niet acuut een noodbeleid wordt uitgevoerd, kan een neergaande trend niet worden ingezet. Suriname is één van de vijf landen in de Latijns Amerikaanse en Caribische regio met de hoogste maternale sterftecijfers. Dit ondanks ons relatief hoog welvaartsniveau. De alarmbel is reeds lang geluid.

Moedersterfte zorgt voor veel verdriet en ook voor armoede. Veel gezinnen en familieleden zijn voor hun bestaan en zorg afhankelijk van het inkomen dat moeders als kostwinners verdienen. Wanneer de moeder komt te ontvallen, lijdt heel de familie eronder. 

Willen wij een halt toeroepen aan moedersterfte dan MOET er acuut geïntervenieerd worden. 

Minister Amar Ramadhin van Volksgezondheid doet er goed aan om met zijn collega’s van Sociale Zaken en Financiën en toegewijde specialisten en organisaties aan tafel te zitten voor het ontwikkelen van een noodbeleid ter voorkoming van maternale sterfte.

Staatsverzekering voor alle zwangeren en hun baby’s

Een kwart van de vrouwen die tussen 2015 – 2019 tijdens de zwangerschap of kort na de bevalling kwam te overlijden was niet verzekerd. Eén van de noodmaatregelen die op korte termijn getroffen moet worden, is het vergroten van de toegankelijkheid tot de zorg voor alle zwangeren en hun baby’s en wel door hen op staatskosten te verzekeren. 

Op deze manier kan de moedersterfte (en ook babysterfte) onder zij die zich om welke reden dan ook niet kunnen verzekeren, voorkomen zo niet verkleind worden. De Staat moet, in het kader van haar moeder- en kindzorg, beleid hiervoor ontwikkelen. Immers, het weghalen van drempels voor de toegang tot de zorg zal levensreddend zijn. Dit is slechts één noodmaatregel. Het noodbeleid zal meer maatregelen moeten omvatten.

Het is van cruciaal belang dat deze verzekerden regelmatig voor controle op de polikliniek verschijnen. Om hen aan te moedigen en hiervan verzekerd te zijn, wordt hen voor ieder polibezoek een beloning in het vooruitzicht gesteld; een geldbedrag of een geschenk voor moeder of kind bijvoorbeeld een baddoek, poedermelk, luiers, babykleertjes, zeep. Iedere zwangere die dus door de staat verzekerd wordt, zou dan reeds bij haar eerste controle gevaccineerd kunnen worden tegen Covid-19. En mocht blijken dat er bij zwangeren onderliggende aandoeningen zijn dan worden die reeds in een vroeg stadium ontdekt en kan het risico op sterfte van moeder en kind worden verkleind. 

Laat je alsjeblieft vaccineren

Women’s Rights Centre roept alle vrouwen, in het bijzonder zij die zwanger zijn, op zich te laten vaccineren. Neem geen kans. Gaat u er niet vanuit dat u niet getroffen zal worden door één van die Covid-19 virus varianten. Deze vormen een rampzalige bedreiging voor onze gezondheid en ons voortbestaan. Weet wel dat de negatieve gevolgen van Covid-19 voor vrouwen en meisjes groter zijn dan voor de andere sekse. Dat vele zwangeren die niet gevaccineerd zijn het leven hebben gelaten. Als u gevaccineerd bent, beschermt u niet alleen uzelf maar ook uw ongeboren baby. Bovendien draagt u bij aan het indammen van het virus en ook aan het verminderen van de onhoudbare druk op het reeds overbelast zorgpersoneel. 

Het kan zijn dat u uw leven in handen hebt gelegd van de Heer. Maar, hoe komt het dat die helende hand, waar u uw leven aan heeft toevertrouwd, zich niet heeft gemanifesteerd op die ontelbare momenten waarop gezondheidswerkers, hun immense inspanningen ten spijt, de strijd tegen het virus verloren? Waarom zal die helende hand bij u wel verschijnen mocht het Covid-19 noodlot toeslaan? Die helende hand manifesteert zich toch ook bij alle gezondheidswerkers om u te beschermen?

Ongelijkheid aanpakken

Pandemieën maken de bestaande ongelijkheden groter en frustreren ook het beleid gericht op het verkleinen van de genderkloof en het terugdringen van de armoede. De Covid-19 pandemie maakt daar geen uitzondering op. Zolang het einde van de pandemie niet in zicht is, zullen we extra aandacht moeten besteden aan die groepen die door de pandemie zwaarder geraakt worden zoals zij die arm zijn en armer worden. Vrouwen maken een groter deel uit van de armen. Zij lopen mede daardoor meer gezondheidsrisico’s en ondervinden belemmeringen bij de toegang tot gezondheidszorg. Bovendien ontberen velen voor hun begrijpelijke informatie en voorlichting. 

Nu de negatieve effecten van het Covid-19 virus ons nog lang in de wurggreep lijken te houden, is het raadzaam om de effecten van dit virus op vrouwen en mannen in verschillende sectoren, leeftijdscategorieën, etnische groepen en regio’s te bestuderen. En op basis van de bevindingen de beleidsdoelen en acties bij te stellen gericht op het verzachten van de negatieve effecten van Covid-19. Wij hopen dat met het bovenstaande de minister van Volksgezondheid en zijn collega’s ervan overtuigd zijn dat er acuut een noodbeleid moet komen om moedersterfte een halt toe te roepen.