Liefde

Genderoptiek Jrg 12 no 10 januari 2016

door Henna Guicherit

“Ik loop over van liefde”, zegt ze veelzeggend terwijl wij langs de Palmentuin rijden op weg naar Combe Bazaar. Wat een ontlading na overspoeld te zijn door bergen van onbegrip van een instantie die ons zijn macht ondubbelzinnig en zonder enige vorm van empathie heeft doen gevoelen. Ik kijk haar aan en in mijn verbeelding zie ik een stroom van glinsterende transparante kerstballen die intens en onophoudelijk uit haar hele wezen omhoog borrelen en mijn Fun Cargo aangenaam vullen. Een schijnbaar onuitputtelijke bron van liefde. Zal liefde toch overwinnen, vraag ik mezelf af? Voor haar, die onvoorwaardelijk haar overvloed aan liefde geeft aan pas geboren, verwaarloosde, kwetsbare baby’s, kinderen en tieners in nood, is er maar één denkbaar antwoord en dat is, ja, liefde moet en zal overwinnen. Maar, liefde doet ook heel veel pijn. Dagelijks schotelen de media ons van minuut tot minuut een portie onverteerbare uitbarstingen van zinloos geweld, machtsmisbruik, onrecht, schending van mensenrechten, en corruptie voor. Wij mensen schijnen eerder op gespannen voet te staan met de liefde dan daar van over te lopen zoals zij. Als wij dan eind van het jaar met ontelbaar velen het kerstfeest hebben omarmd en daarmee onze universele wens tot vrede op aarde kenbaar hebben gemaakt, dan denk ik aan de woorden die Paulus in 56 na Christus schreef aan de christelijke kerk in Korinthe; ‘Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde’. Liefde voor alles wat leeft en bestaat kan ons land en deze wereld alleen tot een leefbare en rechtvaardige maken voor alles wat leeft en bestaat. Laten wij ons in 2016 in alles wat wij doen dan ook laten leiden door liefde.