Tis vandaag weer 8 maart, Poëzie van Sharda Ganga

Tis vandaag weer 8 maart
Zie ze klimmen in die pen
Kruipen achter het toetsenbord
Hun vrouwvriendelijkheid afstoffend

Tis vandaag weer die ene dag
Dat vrouwen wordt verteld dat ze eigenlijk, ja, echt, net mensen zijn
En dat men blij is dat we er zijn
En dat men blij is dat we vooruit gaan
(maar je moet niet de mannen van hun rechtmatige plek verstoten, hoor!)

Woorden maken nog geen rechten
Woorden maken nog geen wetten
Woorden maken geen geld in de begroting

Zie ze roepen hoe gelijkheid voor hun centraal staat
Lege woorden, even snel vergeten als ze eruit rollen
Elk jaar een herhalingsoefening, obligaat,
Gelijkheid moet je niet zeggen, gelijkheid moet je doen

Waar zijn dan de vrouwen in je hoofdbestuur
Waar zijn de vrouwen op je verkiesbare plekken
Waar zijn de vrouwen op ministersposten
Waar zijn de vrouwen als je beleid maakt
(ja, ook jij die nu vanaf de andere kant plots vrouwenrechten hebt ontdekt)

Ik wil bescherming tegen geweld
Ik wil dat meisjes veilig over straat kunnen lopen
Ik wil dat er minder moeders sterven in het kraambed
Ik wil zwangerschapverlof voor alle vrouwen

Ik wil dat de dienstvrouwen een vakbond hebben
dat niemand sekswerk hoeft te doen om te overleven
dat een vrouw met een mening niet automatisch een heks is
en dat ze evenveel wordt betaald als een man in dezelfde job

wat ik dus eigenlijk zeg:
Ik wil geen felicitatie
Ik wil actie
Ik wil geen rode roos
Ik wil respect voor mijn doos.

SHARDA GANGA
8 maart 2018