Jrg 10 no 12 maart 2014
Carla Bakboord
“Naar een nieuw paradigma voor vrede en menselijke ontwikkeling”, was het thema van de International Leadership Conference die mensen uit 60 landen samenbracht in Seoul, Zuid Korea, van 9 tot13 februari 2014. Diplomaten, geleerden en vredesactivisten deelden hun inzicht in de huidige gebeurtenissen op het Koreaanse schiereiland en in het Midden Oosten met een publiek van ongeveer 400 mensen. Religieuze leiders, onderwijzers, journalisten en vrouwelijke leiders beschreven hun werk gericht op het kweken van begrip voor- en het verbeteren van de intermenselijke relaties in alle continenten; Afrika, Noord en Zuid Amerika, Azië, Europa, Australië, Canada en het Midden Oosten. De Universal Peace Federation, de hoofdsponsor en organisator van de conferentie, was blij met de steun van vier partnerorganisaties: de Familie Federatie voor Wereldvrede en Eenwording, Segye Times, The Washington Times Foundation en de Women’s Federation for World Peace. Op voordracht van Universal Peace Federation Suriname mocht ik aanwezig zijn op deze bijzondere conferentie.
Van “strijden tegen” naar “streven naar”
Het thema van de conferentie heeft al een poos mijn aandacht. Ik was erg blij met de uitnodiging want ik ben al geruime tijd bezig na te denken hoe onze visie over het bestrijden van huiselijk geweld een andere wending zou moeten krijgen. Vanuit het concept van “strijden tegen” huiselijk geweld, besef ik dat we nu ook meer de nadruk moeten leggen op “streven naar” liefde, vrede en harmonie binnen de familie. Dit nieuw denken vereist daarom ook een andere aanpak. En die aanpak is niet altijd even gemakkelijk. U heeft in vorige edities van deze rubriek al kunnen lezen over religieuze leiders die door Women’s Rights Centre getraind zijn in interventie huiselijk geweld. Zij illustreerden hoe heilige geschriften te interpreteren om vrede, liefde en harmonie in onze gezinnen en familie te brengen. Bij het samenstellen van de training modules, vond ik het belangrijk dat we ons niet alleen richten op de strijd tegen huiselijk geweld, de oorzaken en gevolgen van huiselijk geweld, maar ook op het aanreiken van vaardigheden hoe wij liefdevol met elkaar moeten omgaan. En zie, ook heilige geschriften en ongeschreven regels bieden dat aan. Vanuit dit nieuwe paradigma van “strijden tegen” naar “streven naar ” interpreteren nu heel wat religieuze leiders de verzen uit hun heilige geschriften kritischer. Zij laten ons duidelijk zien dat voor huiselijk geweld in de heilige geschriften geen rechtvaardiging kan worden gevonden. Integendeel leren deze geschriften ons elkaar lief te hebben en vrede en harmonie te brengen in het gezin, de familie en wereldwijd. Tijdens de conferentie in Seoul werd ik enorm geraakt door hoe mensen van diverse pluimage zich gezamenlijk inspannen in hun streven naar vrede binnen de familie, hun land en de wereld. Een belangrijk principe van de Universal Peace Federation is dan ook dat wij allen één familie zijn onder God. Sprekers zijn de mening toegedaan dat de verschillende religiën voor 90% overeenkomsten hebben. En dat we eigenlijk met elkaar in conflict zijn over die resterende 10%. Ik sprak twee vrouwen uit de oorlogsgebieden Syrië en Israël. De wijze waarop zij zich inzetten voor het lot van hun medemens getuigt van heel veel moed. Ik was geïnteresseerd in de strategieën die zij ontwikkelen om vrede te realiseren.
Bijdragen aan vrede
Advocaat dr. Rehab Bitar, lid en ambassadeur van het Parlement voor Mensenrechten vertelt hoe haar organisatie Yasmine Cries zich inzet voor mensen in de Syrische vluchtelingenkampen. Zij verzamelt bewijsmateriaal van elke verdachte, ongeacht hun status en positie, voor het Internationaal Europees Gerechtshof. Door middel van hun facebook pagina, Hand in Hand for a Brighter Tomorrow, roepen zij iedereen op gevallen van mensenrechtenschending te rapporteren. Zo ontving de organisatie enorm veel respons van vrouwen die hulp vragen vanwege verkrachting van hun en hun kinderen en kinderhuwelijken met oudere mannen uit buurlanden onder het mom van het bieden van een fatsoenlijk leven. Dit is volgens Rehab Bitar nog steeds een misdaad vanuit de optiek van diverse mensenrechten. “Misbruik maken van de behoeften van Syriërs, voornamelijk die van vrouwen, beschouw ik als sociaal en economisch misbruik. En dit is alles behalve menselijk”, benadrukt Bitar scherp. Zij roept een ieder op om eensgezind Yasmine Cries te ondersteunen om vrede te verwezenlijken. De conferentie en de media zijn voor haar belangrijke podia om Syrische vrouwen, waar ter wereld zij zich ook bevinden, op te roepen hun stem wereldwijd te laten klinken. Zij moeten hun boodschap dat Syriërs, in het bijzonder Syrische vrouwen, de enige verantwoordelijken zijn voor hun lot, wijd verspreiden. En dat zij het recht hebben een route uit te stippelen voor een vredig en conflictvrij Syrië. Met de slogan “Enough” wijst zij overheden op hun verantwoordelijkheid serieuze maatregelen te treffen om de wapentoevoer naar Syrië te stoppen. “Wij, de vrouwen van Syrië, zullen onze kinderen niet meer afstaan voor oorlog of internationale conflicten”.
Op mijn vraag hoe vrouwen kunnen bijdragen aan vrede, zegt Naomi Tsur, voormalig plaatsvervangend burgemeester van Jeruzalem, dat iedereen kan bijdragen. “Vrouwen hebben een speciale kans vanwege hun rol als opvoeder van hun kinderen en ook als onderwijzers op school. De meerderheid van de onderwijzers in Israël zijn vrouwen. Maar in het bijzonder moeten vrouwen voor 51% zitting nemen in besluitvormingsposities om ervoor te zorgen: dat hun land niet in oorlog komt, dat er wetgeving komt die kinderen en vrouwen beschermt tegen geweld en om vooroordelen tegen te gaan. Ik heb een politieke partij van vrouwen opgericht. Ik realiseerde mij dat vrouwen als voorbeeld kunnen dienen in politiek leiderschap. Mijn partijleden komen uit alle regio’s van Jeruzalem. En allen gingen akkoord met de focus op duurzame ontwikkeling voor Jeruzalem.” Naomi legt uit dat de focus steeds meer op steden zal liggen en niet zozeer landelijk. En dat de stedelijke vraagstukken alle stedelingen raakt. Vandaar dat de partij zich voornamelijk richt op vraagstukken Jeruzalem betreffende. “ Hoewel wij de verkiezingen niet gewonnen hebben, hebben we wel een waardevolle beweging op gang gezet die kan groeien, zich versterken en verspreiden. De rechtvaardige balans tussen mannen en vrouwen kan de juiste besluiten produceren”, zegt Naomi Tsur zelfverzekerd.
Women's Rights Centre Suriname 