Chinese paardenwind op komst

Jrg. 10 no 10 januari 2014
Carla Bakboord

Het Chinese Jaar van de Slang, 2013, kenmerkt zich door de onweerstaanbaarheid van macht, rijkdom en bekendheid. Belangrijke eigenschappen die we nodig hebben om vooruitgang te boeken. Jammer dat velen hier niet mee kunnen omgaan zoals sommige politici en plegers van huiselijk geweld. Zij hebben het afgelopen jaar daar weer misbruik van gemaakt. En alsof dit nog niet genoeg is, verzamelen zij allerlei bakerpraatjes om hun handelingen te rechtvaardigen. Sherron Rodgers, een van de geestelijken die meegedaan heeft aan de Zesdaagse WRC Training Interventie Huiselijk Geweld in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken, spreekt deze tegen. Zij benadrukt dat ook de Winti huiselijk geweld niet goed praat, zoals u in deze editie kunt lezen. Het Jaar van het Paard, dat op 31 januari 2014 wordt ingeluid, zal ons sterk moeten maken tegen dit soort uitwassen. Want dit jaar zal de paardenwind waaien. En die is slim, meestal vrolijk, charmant en sterk.

Over en weer wensen wij elkaar goede gezondheid en een gelukkig nieuw jaar. Ik vond het zo mooi en lief toen Jenny mij belde en mij in de eerste plaats goede gezondheid wenste. “Als je dat eenmaal hebt, volgt de rest vanzelf wel” zei ze lachend. Ze had mij wel aan het denken gezet. Want ten eerste, goede gezondheid staat niet op zichzelf. Er gaat heel wat mee gepaard. En ten tweede, als we eenmaal gezond zijn, beseffen we vaak niet hoe waardevol dat is. We vinden het namelijk zo vanzelfsprekend. We worden soms zelf zo arrogant, dat we denken dat we elkaar niet meer nodig hebben en richten ons teveel op materiële zaken. Ik zeg niet dat die materiële zaken onbelangrijk zijn. Maar we brengen ze onvoldoende in evenwicht met de zorg voor een gezond lichaam en geest. Zo ook in de politiek. Alsmaar graaien voor eigen belang ten koste van het volk. Is dat waarvoor zij de politiek ingaan? De slangenwind heeft in 2013 bij vele politici helaas onvoldoende ingang gevonden en daardoor is er weinig maatschappelijke en economische groei gerealiseerd, zó belangrijk voor een gezonde en gelukkige samenleving. Hoe mooi zou het zijn als zij kozen voor volksbelang en het volk er op kon rekenen dat hun leiders hun belangen behartigen. Een tevreden volk is immers een productief volk. Politici moeten liefde hebben voor de burgers. Dan zullen zij ervoor zorgen dat iedereen toegang heeft tot bronnen om in hun basisbehoeften te voorzien. Als zij die toegang niet hebben worden zij ontevreden, ziek en ongelukkig. Burgers verliezen dan het vertrouwen in de politiek en hun politieke leiders. Een onderzoek in 1999 verricht in Caruara, een stad in Noordoost Brazilië, vertelt ons dat politieke leiders niet van hun burgers houden. Want volgens de respondenten profiteren alleen bevoorrechte groepen van de bronnen. Dit is ook de uitkomst van het onderzoek dat ik in 2007 in Matta en BigiPoika heb verricht. Daar vonden de kinderen en volwassenen ook dat politieke leiders niet van hen houden, omdat zij Indianen zijn en daarom geen of onvoldoende voorzieningen hebben. Politieke leiders zouden veel meer moeten luisteren naar het volk en putten uit onderzoeksrapporten. Het is zorgelijk dat zij, vanwege hun starre blik op eigenbelang, niet inzien wanneer een volk ongezond en ongelukkig is. Huiselijk geweld, roof, diefstal, moord, mishandeling, verkrachting, zelfmoord en hebzucht zijn onder andere uitingen van een ongezonde en ongelukkige samenleving. Daarom wens ik politici en de totale samenleving dat zij zich in 2014 gezond zullen laten meevoeren op de Chinese Paardenwind die met al haar slimheid, vrolijkheid, charme en kracht een einde zal helpen maken aan het enge eigenbelang denken.