Genderoptiek Jrg 15 no 12 maart 2019
Deze honderdtachtigste editie van Genderoptiek staat in het teken van een terugblik op de vijftien jaren dat deze rubriek maandelijks in uw dagblad is verschenen en op de Internationale Dag van de Vrouw die nu al honderdacht jaar op 8 maart wordt herdacht.
Door Henna Guicherit
Vijftien jaar geleden verscheen de eerste ‘Genderoptiek’ in uw dagblad. In de achter ons liggende jaren heeft Women’s Rights Centre (WRC) een scala aan maatschappelijk relevante kwesties vanuit onze optiek onder uw aandacht gebracht. Immers, deze rubriek beschouwen wij als één van onze middelen om gendergelijkheid en – gelijkwaardigheid te bevorderen, vrouwenrechten te bepleiten en alle vormen van geweld tegen vrouwen uit te bannen.
Als wij bij het schrijven van dit artikel met veel genoegen door het archief bladeren, dat zorgvuldig in dikke ordners is opgeslagen, zijn er niet alleen momenten van flashbacks maar ook van verbazing. Hebben wij echt zoveel artikelen geschreven? Weet je nog dat dit artikel ons niet in dank is afgenomen? Dat de eigenaar advertenties op onze pagina wilde plaatsen. Dat deze gebruikt is als tekst voor het vos-eindexamen Nederlands. Dat je werd gebeld door een trouwe lezer met het verzoek vaker scherpe kritiek te leveren op die selfmade bishop. En die hoogbejaarde mevrouw die liet weten ons artikel te hebben gelezen.
Wij zijn ons er terdege van bewust dat er nog heel veel werk aan de winkel is om de positie van vrouwen in ons land te verbeteren. Om de achterstand die vrouwen op vele gebieden op mannen hebben in te lopen. Evenzo de achterstanden die mannen op vrouwen hebben. Op weg naar het ultieme moment waarop de Staat Suriname aan de Verenigde Naties kan rapporteren dat alle vormen van discriminatie van vrouwen zijn uitgebannen, zijn er nog bergen werk te verzetten. Zullen er ontelbare kubieke meters water door de Surinamerivier hun weg naar zee hebben gevonden. Hoeveel artikelen er dan geschreven zullen zijn, daar wagen wij ons niet aan. Op onze lauweren zitten is er dus niet bij. Trouwens, uit ervaring weten wij dat de stappen die vooruit zijn gemaakt dan direct teniet worden gedaan. De strijd voor gendergelijkheid kent geen momenten van rustpauze. Daarom gaan wij ook gestaag verder met onze rechtvaardige idealen onder aantekening dat het verbeteren van de positie van vrouwen en het bereiken van gelijkheid met mannen niet een probleem van vrouwen alleen is. Empowerment van vrouwen en gelijkheid van vrouwen en mannen zijn voorwaarden voor duurzame ontwikkeling; gendergelijkheid regardeert iedere burger van dit land. Mannen en vrouwen, meisjes en jongens moeten zich allen er van bewust worden dat vrouwenrechten mensenrechten zijn. Dat vrouwen en mannen gelijkwaardig en gelijk voor de wet zijn. Dat de één niet boven de andere staat. Dus, opkomen en bepleiten van vrouwen – en kinderrechten en gendergelijkheid blijven ook de komende vijftien jaar hoog in onze banier.
Prioriteit thema’s
Een scala aan onderwerpen en kwesties zijn u in de loop der jaren voorgehouden. De één heeft wat meer aandacht gekregen dan de ander. Maar allen hadden betrekking op maatschappelijk relevante zaken, vrouwenrechten en gendergelijkheid. Om er enkele te noemen:
Geweld tegen vrouwenervaren wij als een enorm obstakel op weg naar gendergelijkheid. Geweld tegen vrouwen behoort tot één van de grootste schendingen van vrouwenrechten. Eén die dagelijks gepaard gaat met heel veel leed, trauma’s, verlies van productie en in het uiterste geval zelfs verlies van levens. Bestrijding van alle vormen van huiselijk geweld is daarom een core business van WRC. Heel lang is deze vorm van discriminatie van vrouwen niet onderkend. Men ging er geruime tijd van uit dat mannen superieur zijn aan de hen ondergeschikte vrouwen die zij als hun bezit beschouwden. Dat het gerechtvaardigd zou zijn deze vrouwen op verschillende manieren geweld aan te doen. Overheden en het justitiële circuit stelden zich op het standpunt dat geweld tussen partners in de privésfeer plaats vindt. Dit had tot gevolg dat ontelbare strafbare feiten door mannen tegen hun vrouw begaan niet als zodanig zijn erkend. Begrijpelijk dat in deze rubriek met een zekere regelmaat artikelen verschijnen over de bestrijding van huiselijk geweld en de Wet Bestrijding Huiselijk Geweld.
Vrouwen in posities van beleid- en besluitvorminghebben vooral ten tijde van de algemene vrije en geheime verkiezingen bijzondere aandacht gekregen. Het is nog altijd een grove schending van de rechten van vrouwen dat zij niet in gelijke mate delen in de macht als mannen. Benadrukt is dat vrouwen niet alleen het recht hebben hun stem uit te brengen maar ook het recht hebben verkiesbaar te zijn. Met dit laatste hebben politieke partijen niet veel op. Indien er op weg naar 2020 geen verbetering zicht is, zullen genderbewuste vrouwen zich sterk maken om met ‘quota voor vrouwen’ mannen te dwingen alsnog de macht met vrouwen te delen.
De voorsprong van vrouwenen de achterstand van mannen in het onderwijs baart ons zorgen omdat er sprake is van een nieuwe vorm van genderongelijkheid die zich reeds weerspiegelt in enkele instanties waar een hogere vorm van educatie een vereiste is, zoals bij het Hof van Justitie. Het is onaanvaardbaar dat het intellectueel kader eenzijdig wordt ingevuld door de vrouwelijke sekse en de mannelijke sekse hier onzichtbaar dreigt te worden.
De onrechtvaardigediscriminatie van lgbt’s heeft alles te maken met genderongelijkwaardigheid en genderongelijkheid. Daarom zijn wij in de afgelopen jaren hierover steeds vaker in de pen geklommen. Wij zullen ook in dit medium blijven pleiten voor hun mensenrechten en ons verzetten tegen elke vorm van stigma en uitsluiting.
Dit is slechts een greep uit een scala aan thema’s want ook seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, bescherming van ons milieu, arbeidsrechten, gender en religie, het VN Vrouwenverdrag, dyadyavrouwen, muziek, diverse trainingen en meer zijn belicht in deze rubriek.
Women's Rights Centre Suriname 