Jrg 12 no 5 augustus 2015
Door Henna Guicherit
Wist u dat vrouwenvoetbal eens meer toeschouwers trok dan mannenvoetbal? Dat vrouwenvoetbal te lijden heeft gehad van openlijke discriminatie?
Nu de corruptie schandalen van FIFA bonzen naarstig worden onderzocht en de Copa America niet aan de verwachtingen heeft voldaan, is het de hoogste tijd dat wij meer media aandacht besteden aan vrouwen en voetbal. Voetbal wordt wereldwijd nog altijd gezien als een sport voor mannen hoewel er miljoenen vrouwen zijn die een stevig balletje trappen. Ook zij die persisteren dat voetbal mannelijk is zullen niet ontkennen dat onlangs, op het Wereldkampioenschap voor Vrouwenvoetbal in Canada, voetbal van wereldklasse is gespeeld. De kijkcijfers spreken voor zich. De finale tussen de Verenigde Staten (VS) en Japan (5 – 2) in Vancouver is de geschiedenis van de VS ingegaan als de meest bekeken voetbalwedstrijd ooit. De kijkdichtheid was gemiddeld 25.4 miljoen met een piek van 30.4 miljoen. Menig hoofdklasse voetbalclub uit onze Surinaamse Voetbal Bond (SVB) competitie weet dat als hij wordt uitgedaagd voor een wedstrijd met deze balvirtuozen zij het zeker zullen afleggen. Dus, koning voetbal, weet wel dat jij de stadions en het voetbalminnend publiek moet delen met koningin voetbal.
Discriminatie
Dat vrouwenvoetbal in het verleden in Europa meer toeschouwers heeft getrokken dan het mannenvoetbal zal u anno 2015 mogelijk verbazen. U heeft waarschijnlijk ook niet stil gestaan bij het feit dat vrouwen in deze sport werden gediscrimineerd en uit de stadions geweerd. Zo bloeide de sport daar vooral tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-18). Er waren in de 20er jaren van de vorige eeuw in Engeland ongeveer 150 vrouwen teams. De wedstrijd van Dick Kerr’s Ladies tegen St Helen’s Ladies op tweede kerstdag in 1920 trok in Everton 53.000 toeschouwers terwijl er nog vele fans buiten stonden. Ter vergelijking: in het 2014/15 seizoen is het hoogste aantal toeschouwers voor de Everton mannen 39.000. Maar dan wordt het vrouwen op 5 december 1921 door de Football Association (FA) verboden nog langer te spelen op velden gelieerd aan de FA. Dit onder het mom dat deze sport “heel ongepast” zou zijn voor vrouwen en dus niet aangemoedigd moet worden. Een grotere onzin kan ik mij nauwelijks indenken. Deze absurde en flagrante schending van vrouwenrechten betekende wel dat de populaire voetbalsters niet meer konden spelen voor publiek. De niet-FA gelieerde velden hadden immers geen tribune. Het verbod werd in 1971 opgeheven en enkele jaren later werd de Women’s Football Association (WFA) opgericht. Het discriminatoir verbod heeft er wel toe geleid dat het vrouwenvoetbal na een halve eeuw stil gelegd te zijn, nog altijd een achterstand heeft op het mannenvoetbal. In 1991 werd voor het eerst een officieus Wereldkampioenschap voor Vrouwenvoetbal gehouden in China. Het werd een succes en vanaf dat moment kan men om de vier jaar wereldwijd genieten van oogstrelend vrouwenvoetbal. Laten wij niet vergeten dat vrouwen al voetballen sinds het bestaan van deze eeuwenoude sport.
De FIFA stimuleert vrouwenvoetbal wereldwijd en stelt daarvoor geld ter beschikking.
Toen ik in 2000 vaker in Klaaskreek en omliggende dorpen kwam, zag ik hoe vrouwen genoten van de kans die zij kregen om de meest populaire sport op aarde te mogen beoefenen. Niet op blote voeten maar, met een echte ‘monta’ (voetbalschoen). Met het project Live Your Goals streeft de FIFA er naar om op weg naar de wereldcup in 2019 het aantal vrouwelijke spelers te laten groeien van 30 naar 45 miljoen. Met de beschikbare financiën moet de SVB in staat zijn om meer te investeren in ons vrouwelijk voetbal talent en de sport onder vrouwen verder te promoten.
Women's Rights Centre Suriname 